اخلاص

مولانا فاروقی امام جمعه اهل سنت بیرجند

رسم و رسوماتی که در ماه شعبان است خیلی ها ازراههای دور می آیند تا برای مرده شان که فوت کرده هزینه کنند و پولی خرج کنند و ثواب آن هم برسد به مرده شان، اگر نیت این باشد می گویند اگر ما خرج نکنیم مردم می گویند که از مرده خود بیزار است، و برات اول است، سر قبر مرده خود نیامده؛ بنده خدا! ریا یعنی این.

این مال و ثروتی که توخرج میکنی به خاطر اینکه مردم حرف نزنن هیچ ارزشی ندرد، این مال خودت را مثلا اینکه دردریا ریخته ای نه ثوابی برای تودارد نه ثوابی برای میت تو دارد، اگر اخلاص داشته باشی ومیخواهی کار نیکی انجا بدهی و صدقه ای بدهی و ثوابش را به مرده ات ببخشی در تمام طول سال این کار را بکن، در کجای حدیث وعمل پیامبرو صحابه آمده است که شما یک روز یا یک ماه را برای عبادت یاخرج کردن اختصاص بدهید؟

قرآن باصراحت در آیات مختلف میفرماید: (الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِیَةً) آنهایی که مال و ثروتشان را خرج میکنند در شب و روز در حالت پنهانی و آشکار! اشکالی ندارد به شرط اینکه برای تشویق دیگران باشد. (فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ) اینها اجر دارند نزد پروردگارشان، اینها برایشان ترس و اندوهی وجود ندارد، هم دراین دنیا، هم آن دنیا.

خدا می فرماید: خرج کنید ولی زمان به خصوصی را اختصاص ندهید،  نه پیامبر نه صحابه اینکار را نکردن که فقط در ماه شعبان خرج کنند یا انفاق کنند، این رسم و رسومات از دیگران به ما رسیده است.

از نظر عقلی شما مرده را مانند فرد زنده بدانید، زنده برای اینکه زنده بماند شبانه روز نیاز به آب و غذا دارد، حالا شما فرد زنده را درون خانه ای کنید و بگویید ما سه روز یا پنج روز یا یک ماه دیگه به تو غذا میدهیم خوب می میرد، مرده هم روحش نیاز به ثواب دارد. شما ثوابی را که به روح مرده خود اهدا میکنید روحش آروم می شود.

شما مرده خود را دوست دارید یک سال او را چشم به راه میگزارید که چه وقت برات بیاید برای او ثوابی که نمیرسد به او بدهید به روایت پیامبر توجه کنید (فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ) فرمودند شب جمعه، شب خوبی است و روز جمعه هم روز بسیارخوبی است، اما فرمودند مواظب باشید شب جمعه را به عبادت اختصاص ندهید، روز جمعه را تنها برای روزه گرفتن اختصاص ندهید.

یکی از همسران  پیامبر(ص) روز جمعه را روزه گرفته بودن پیامبر سوال  کردن آیا قصد داری روز شنبه را هم روزه بگیری؟ گفتن خیر! گفتن آیا پنج شنبه را روزه گرفتی که امروز را روزه گرفتی؟ گفتن خیر! فرمودند: پس روزه ات را بخور، حق نداری که تو یک روز را در هفته اختصاص به روزه بدهی. چون نه پیامبر این کار را کردن نه صحابه.

برای قبولی طاعات دو شرط لازم است: یکی اخلاص دوم عملی یا عبادتی که انجام میدهیم مطابق سنت پیامبرباشد.

در شب پانزده شعبان خداوند تصمیماتی که خدا برای بندگان گرفته است به فرشتگان ابلاغ میکند و استدلال میکنند ازآیه سوره دخان که (فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ) در این شب اموری که از این ماه تا سال دیگراتفاق میفتد به فرشتگان ابلاغ می شود، چه کسی خواهد مرد، چه کسی به دنیا خواهد آمد، چه حادثه و اتفاقی برای شخصی اتفاق خواهد افتاد.

این تصمیمات در این شب به فرشتگان محول می کند و دستور میدهد اینها را انجام بدهید، آمده اند این آیه را ربط داده اند به شب پانزده شعبان در حالی که آیه قبل را توجه نمیکنند قبل از این آیه گفته می شود. (إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ) ما قرآن را در شب مبارکی نازل کردیم، همه می دانیم قرآن در شب قدر نازل شده است. پس این آیه (فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ) مربوط به شب قدر است، شب قدر هم درماه رمضان است، پس این تصمیماتی که به فرشتگان داده میشود مربوط به شب قدر است نه نیمه شعبان.

در مورد پانزده شعبان هیچ  فضیلتی نداریم، درست است بعضی اتفاقات در پانزده شعبان افتاده است، مثل جنگ بدر وامثال اینها؛ اماهیچ فضیلتی مربوط به پانزده شعبان باشد وجودندارد.