عید قربان حقوق مسلمانان نسبت به یکدیگر

عید قربان

امروز مطالبی که عرض خواهد شد در رابطه با بعضی از حقوق مسلمانان نسبت به یکدیگر است.

طبق فرموده خداوند متعال که می فرماید: (وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ) ای پیامبر مرتب تذکر بده یادآوری کن که تذکر و یادآوری برای مومنین سودمند است.

لذا خیلی ها هستند که شاید ازاین حقوقی که نسبت به دیگران دارند یا دیگران نسبت به آنها دارند اطلاع و آگاهی ندارند.

خداوند متعال برای بقای امت اسلامی و برای استحکام روابط اخوت اسلامی رابطه اخوت و برادری را در بین مسلمانان برقرار نموده است.

(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ) مومنین همه با هم برادر هستند و اگر در بین دو برادر اختلافی رخ داد بقیه برادران و مومنین و مسلمین باید در صدد اصلاح آن باشند و تماشاگر نباشند یا اینکه به آن اختلافات دامن نزنند.

این رابطه ایکه خداوند متعال بین مسلمانان و مومنین برقرار کرده است برای این است که این امت آخرین امت است و بقای این امت هم با اتحاد و انسجام و با رعایت حقوق یکدیگر امکان پذیر است.

پیامبر هم جامعه اسلامی رابه یک جسم تشبیه می فرمایند (مثل المؤمنین فی توادهم و تراحمهم و تعاطفهم، مثل الجسد الواحد إذا اشتکی منه عضو تداعی له سایر الجسد بالسهر و الحمی)

پیامبر می فرمایند: مثال مومنین نسبت به یکدیگر در محبتشان و در مهر و شفقتشان نسبت به یکدیگر در تعاطف و مهربانیشان نسبت به یکدیگر مانند یک جسمی هستند اگر عضوی از اعضای بدن انسان ناراحت باشد همه اعضای بدن انسان با آن عضو همدردی می کند.

 سعدی (رح) معنی این حدیث پیامبر را در قالب اشعاربیان میفرماید:

بنی آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش زیک گوهرند

چو عضوی بدرد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی/ نشاید که نامت نهند آدمی

همه انسانها و همه مومنین در حقیقت اعضای یک خانواده هستند با هم رابطه خویشاوندی ایمانی دارند، رابطه اخوت و برادری پیامبربرای این که مسلمانان همه خودشان را به عنوان یک عضو بدانند مومنین را یا جامعه اسلامی را به یک ساختمان تشبیه می فرمایند. (الْمُؤْمنُ للْمُؤْمِنِ كَالْبُنْيَانِ يَشدُّ بعْضُهُ بَعْضًا) مومنین و مسلمانان نسبت به یکدیگر مانند اجزای یک ساختمان هستند، همان طور که استحکام یک ساختمان و زیبایی یک ساختمان بستگی به همه اجزایی هست که در آن ساختمان بکار رفته همه اجزای ساختمان در استحکام آن نقش دارند.

لذا پیامبر مومنین را تشبیه دادند به یک ساختمان یعنی هیچ جزئی و هیچ عضوی از اعضای جامعه اسلامی از یکدیگر جدا نیستند.

لذا خداوند متعال هرحقوقی را برای مومنین تعیین نموده است که همه مسلمانان باید پای بند آن باشند و آن را رعایت کند.

در روایتی می فرمایند: (حَقُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ سِتٌّ إِذَا لَقِيتَهُ فَسَلِّمْ عَلَيْهِ وَإِذَا دَعَاكَ فَأَجِبْهُ وَإِذَا اسْتَنْصَحَكَ فَانْصَحْ لَهُ وَإِذَا عَطَسَ فَحَمِدَ اللَّهَ فَسَمِّتْهُ وَإِذَا مَرِضَ  فَعُدْهُ وَإِذَا مَاتَ فَاتَّبِعْهُ) هر مسلمان بر گردن مسلمان دیگر شش حق دارد.

اول اینکه هر گاه مسلمان مسلمانی را ملاقات می کند اولین حقی که دارد سلام کردن است.

پیامبر خدا می فرمایند (مَا مِنْ مُسْلِمَيْنِ يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصَافَحَانِ إِلَّا غُفِرَ لَهُمَا قَبْلَ أَنْ يَفْتَرِقَا) وقتی دو مسلمان یکدیگر را ملاقات میکند با سلام کردن و دست دادن و مصافحه کردن که در حقیقت دشمنی ها و کدورتها را از بین میبرد وقتی مصافحه می کنند خداوند متعال گناهان صغیره آنها را قبل از اینکه از یکدیگر جدا شوند می بخشد، علاوه بر این سلام دعایی است که هر مسلمان در حق مسلمان دیگر میکند خدا تو را از بلاها و حوادث و مصیبت ها حفظ بفرماید آن هم میگوید خدا تو را هم حفظ بفرماید.

حضرت عبدالله ابن سلام (رض) میفرمایند که اولین سخنی که پیامبر خدا درهنگام ورود به مدینه منوره بیان فرموند این بود (أَفْشِ السَّلامَ ، وَأَطْعِمِ الطَّعَامَ ، وَصِلِ الأَرْحَامَ ، وَقُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّاسُ نِيَامٌ ، تَدْخُلِ الْجَنَّةَ بِسَلامٍ) فرمودند سلام رادر بین خود گسترش دهید و فرمودند (عَلَى شَيْءٍ إِذَا فَعَلْتُمُوهُ تَحَابَبْتُمْ) من شما را به یک سخنی و کلامی راهنمایی می کنم که اگر شما آن را انجام دادید محبت ها در بین شما زیاد می شود سبب محبت  دوستی شما می شود. فرمودند سلام را گسترش دهید.

 به نیازمندان طعام بدهید کمک کنید و صله رحم را به جا آورید اگر با خویشاونداتان کدورتی دارید قهر هستید، یک لحظه هم در آشتی کردن درنگ نکنید و با خویشاوندانتان نیکی کنید.

بعد فرمودند: در زمانی که انسانها همه خواب هستند در دل شب برخیزید و نماز بخوانید.

فرمودند کسی که این چهار خصلت را انجام می دهد به سلامتی وارد بهشت می شود.

اولین حقی که هر مسلمان بر مسلمان دیگر دارد سلام است.

دوم فرمودند (وَإِذَا دَعَاكَ فَأَجِبْهُ) اگر مسلمانی شما را برای غذا خوردن و طعام دعوت کرد دعوتش را بپذیرید.

اما پذیرفتن دعوت هم شرایطی دارد خصوصا دعوتهایی که امروز در آن دعوتها منکرات صورت می گیرد، گناه و معصیت انجام می شود، حضرت عبدالله ابن مسعود میفرمایند که شخصی مرا دعوت کرد وقتی من وارد خانه اش شدم دیدم در خانه اش عکس است ایشان از در خانه بر میگردند و دعوتی او راقبول نمی کنند.

حالا ما نمی خواهیم خودمان را با اصحاب پیامبر مقایسه کنیم آنها درجات و تقوایی داشتند که حتی برای من و شما قابل تصور نیست در خانه ای که عکس هست صحابه پیامبر وارد نمی شوند.

در سفری که حضرت عمر(رض) به شام دارند یکی از اهالی شام ایشان را به خانه اش دعوت می کند، اولین سوالی که حضرت عمر از او می کنند که آیا در خانه ات عکس هست چون اهل شام در خانه هایشان عکسهایی از بزرگان داشتند ایشان گفتند بله حضرت عمر فرمودند من وارد خانه تو نمی شوم.

چرا؟ زیرا پیامبر خدا (ص) فرمودند: (لا تدخل الملائكة بيتا فيه تماثيل أو تصاوير) در خانه ای که سگ باشد و یا عکس باشد فرشتگان وارد آن خانه نمیشوند.

ملکه تقوای صحابه آنچنان در حد اعلی وجود داشت که از کوچکترین مسایل اجتناب می کردند در خانه ای که حتی عکس هست وارد نمی شدند.

در جلسات عروسی که متاسفانه امروز خیلی ها دارند و بعضی ها مستثنی هستند جلساتی است که واقعا انسان شرم می کند که وارد آن جلسه شود، انواع و اقسام منکرات ارگ و موسیقی و ساز و تنبور در آن جلسه انجام می شود، رقص های مختلط بین زن و مرد در چنین جلساتی فتوایی که حتی مجمع فقهی علما صادر کردند در همین رابطه این است که در مجلسی که منکران و موسیقی مبتذل و رقص های مختل است رفتن به آن مجلس و خوردن غذای آن شخص جایز نیست.

مگر کسی که به آن مجلس می رود برای امر به معروف و نهی از منکر که آنها را از منکرات باز بدارد، خوردن غذا برایش جایز است، برای علما اگر علما بدانند که پس از ورود به آن مجلس منکرات رها میشود و موسیقی وجود نخواهد داشت به احترام علما این کار را انجام می دهند برای علما اشکالی ندارد که برای چند ساعت یا چند لحظه به خاطر حضورآنها منکرات ترک شود.

اگر کسی بداند در فلان مجلس عروسی گناه و معصیت است رفتن این شخص و قبول کردن این دعوتی به هیچ عنوان جایز نیست و خوردن غذا هم جایز نیست که برود انجا و سکوت کند و منکرات در حضورش انجام شود.

پس پیامبر فرمودند هر گاه شما را مسلمان دعوت کرد قبول کنید دعوتی که درآنجا منکرات نباشد و غذایش از سود و ربا نباشد کسی که یقین دارد که زندگی آن شخص دعوت کننده ازسود و رباهست در این صورت حق ندارد سر سفره انسان ربا خوار و سود دهنده بنشیند و غذا بخورد.

حق سومی که پیامبر در این روایات بیان می فرمایند: اگر مسلمانی از شما طلب خیرخواهی و نصیحت کرد حتما او را نصیحت کنید، نصیحت از صفات بارز انبیا هست نصیحت به معنی خیرخواهی است که انسان مسلمان خیرخواه برادر و خواهر مسلمانش باشد در عمل و در گفتار خیر خواه مسلمان باشد و راهها خیر را برای خواهر و برادر مسلمانش فراهم کند.

در جامعه ای که مسلمانان خیرخواه هستند از سلامت روحی و جسمی و معیشت سالمی برخوردار هستند اما در جامعه ای که مردم خیرخواه یکدیگر نیستند اصلا بدی یکدیگر را آرزو دارند در چنین جامعه ای دروغ و نیرنگ و فریب و فساد گسرش پیدا میکند.

لذا پس نصیحت طبق حدیث پیامبر دین را در نصیحت خلاصه فرمودند فرموند دین سراسر نصیحت و خیرخواهی است. سوال شد یا رسول الله این خیرخواهی برای چه کسانی است؟.

فرمودند: دین برای خدا خیرخواهی است یعنی عبادتی که ما انجام می دهیم فقط برای رضای خدا باشد در عبادات خودمان اخلاص داشته باشیم شکر نعمت الهی را به جا آوریم.

چقدر نعمتها خدا به ما داده است نعمت های ظاهری و معنوی و باطنی (وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا ۗ) اگر شما بخواهید نعمتها خدا را سفارش کنید امکان شمارش وجود ندارد این همه نعمتها را خدا به ما داده است، پس نصیحت در برابر خدا این است که ما مطیع دستورات خدا و از حرامها بپرهیزیم و به خدا مخلوقی را شریک نسازیم و در مقابل نعمتهای خدا شکرعملی انجام دهیم نه زبانی.

شما یک نعمت از نعمتهای خدا را در نظر بگیریم چشم اگر کسی نابینا باشد اگر انسان بخواهد شب و روز در سجده و رکوع باشد نمی تواند شکر یک نعمت را ادا کند و نصیحت برای کتاب خدا یعنی عمل کردن به قران و نشر احکام و دستورات قرآن تلاوت قرآن و فهمیدن معانی و مفاهیم قرآن همه اینها نصیحت برای کتاب خدا است.

دین نصیحت است برای پیامبر یعنی اطاعت کردن از دستورات پیامبر دستورات پیامبر همان دستورات خدا است در بعضی از آیات خدا اطاعت پیامبر را مقدم براطاعت از خودش بیان می فرماید: (مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللّه) کسی که از پیامبر اطاعت می کند از خدا اطاعت کرده است.

برای اینکه کسی تصور نکند اطاعت از پیامبر با اطاعت از خدا فرق میکند در خیلی از آیات میفرماید (أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ)  هر آنچه که پیامبر برای شما آورده است محکم آن را بگیرید و به آن عمل کنید (وَمَا آَتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ) و از آن چه که شما را پیامبر منع میفرماید پرهیز کنید.

اطاعت از خدا در حقیقت همان اطاعت از پیامبر است همان طور که خدا میفرماید (وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ) به مسلمانان بگو که اگر شما خدا را دوست دارید از من پیامبر که فرستاده خدا هستم اطاعت کنید خدا هم شما را دوست دارد.

یکی از شرایط نصیحت برای خدا و پیامبر خدا این است که ما هم خدا را دوست داشته باشم و هم پیامبر را  هم دوستان خدا و پیامبر پیامبرمی فرمایند (لا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ وَلَدِهِ وَوَالِدِهِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ) زمانی ایمان شما کامل می شود که من پیامبر نزد شما از فرزندان و پدر و مادران شما و از همه انسانها محبوب تر باشد. خدا و پیامبر باید نزد مسلمان باید از همه هستی ها محبوب تر باشند حتی از خودش.

اما محبت تنها با شعار کافی نیست هیج گاه شعار بدون عمل ثمره ای نداشته است، شما تجربه کرده اید آنهایی که شعار می دهند و پشت سر شعارشان عملی وجود ندارد آن شعار هیچ ارزشی ندارد و تاثیری نمی گزارد.

به همین خاطر پیامبر (من أحيا سنتي فقد أحبني) کسی که سنت من پیامبر رااحیا میکند و به سنت من پیامبر عمل میکند این انسان مرا دوست دارد کسی که پیامبر را دوست دارد باید پای بند سنت های پیامبر باشد و این شخص در روز قیامت با پیامبر است.

کسی که چهار چیز را بدون چهار چیز دیگر ادعا کند ادعایش کذب محض است کسی که ادعایی دارد که من خدا را دوستدارم اما دست از گناه و معصیت و حرام ها بر نمی دارد ادعای این شخص کذب محض است.

کسی که ادعا می کند من پیامبر خدا را دوست دارم و فقرا و مساکین را دوست ندارد حاضر نیست در کنار آنها بنشیند و با آنها صحبت کند فرمودند این هم در ادعایش دروغ می گوید چون پیامبر دعا کردند خدایا مرا مسکین زنده بدار و مسکین بمیران.

سوم کسی که ادعا میکند ازجهنم می ترسد اما دست از گناه و معصیت که راه جهنم را هموار می کند بر نمی دارد این هم ادعایش کذب است.

کسی که ادعا می کند من بهشت را دوست دارم و اما صدقه نمیدهد و خیرات نمی کند باز هم می فرمایند ادعای این هم دروغ است.

صداقت محبت در سه خصلت است.

اول اینکه انسان سخن محبوبش را بر دیگران ترجیح دهد دوم نشستن در مجلس محبوبش را بر مجالس دیگر ترجیح دهد سوم رضایت و خشنودی محبوبش را بر رضایت و خشنودی دیگران ترجیح دهد.

انسان نباید برای اینکه زن و فرزندش را از خود راضی کند خدا را از خود ناراضی کند.

شاعر عرب چقدر زیبا میفرماید: تو در عمل نافرمانی خدا را می کنی گناه و معصیت می کنی اما شعار می دهی که خدا را دوست داری.

خیلی عجیب است که نافرمانی محبوبش را میکند اما ادعای دوست داشتن را هم می کند اگر تو در محبت صداقت داری رسم عاشق و معشوق این است که عاشق هیج گاه عملی انجام نمی دهد که معشوقش ناراحت بشود.

کسی که خدا و پیامبر را دوست دارد باید عملی را انجام ندهد که سبب خشم خدا و پیامبر بشود.

حق چهارم این است اگر مسلمان عطسه زد و الحمدلله گفت شما بگویید یرحمک الله

حق پنجم وقتی مسلمان بیمار شد شما به عیادت او بروید و عیادت هم ادابی دارد بعضی ها تاسفانه برای عیادت بیمار می روند ساعتها کنار بیمار می مانند در حالی که بیمار نیاز به استراحت دارد، نقل میکنند که عده ای از طلبه ها برای عیادت استادشان رفتند و مدتی در آنجا ماندند و نظر انها خیر بود که کنار استادشان بمانند وقت رفتنشان از استاد خواستند که برای آنها دعا کند استاد گفت خدایا به این طلبه ها آداب عیادت کردن رابیاموز.

ششم فرمودند: وقتی کسی می میرد حق مسلمان این است که در تشیع جنازه اش شرکت کند، در کفن و دفنش شرکت کند.

یکی دیگر از حقوق هر مسلمان بر گردن مسلمان این است آنچه را که برای خود دوست دارد برای دیگران دوست داشته باشد.

پیامبر خدا می فرمایند: زمانی ایمان شما کامل می شود که آنچه را که برای خو دوست دارید برای دیگران دوست داشته باشید کمترین محبت و دوستی یک مسلمان نسبت به مسلمان دیگر این است که در قلب مسلمان نسبت به برادر و خواهر مسلمانش بغض و کینه وعداوت و حسد وجود نداشته باشد همان طور که قرآن این درس را به ما می آموزد (وَ لـا تَجعَل فِی قُلُوبِنا غِلـاًّ لِلَّذِینَ آمَنُوا) خدایا در دلهایمان کینه و عداوت نسبت به مومنین قرار آمده بالاترین درجه محبت ایثار و فداکاری است که انسان دیگران را بر خود و خانواده اش ترجیح دهد از خودگذشتگی است و این صفات بارز صحابه پیامبراست.

که قران می فرماید (وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ) آنها شب گرسنه می خوابیدند اما غذایش را به فقیر و نیازمند می دادند لااقل اگراین ایثار در ما نیست لااقل کمترین درجه اش این است که ما یکدیگر را دوست داشته باشیم.

یکی دیگر از حقوق این است که هر مسلمان باید درصدد کمک و یاری برادر و خواهر مسلمانش باشد همان طور که خداوند متعال می فرماید (تَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی) شما یکدیگر را در کارهای خیر و نیک یاری کنیم (من نفس عن مومن کربة من کرب الدنیا نفس الله عنه کربة من کرب یوم القیامة) کسی که گره ای از کار مسلمانی می گشاید در حل مشکل مسلمان به او کمک میکند.

خداوندمتعال مشکلات دنیا و آخرتش را حل می کند. کسی که به یک قرض داری مهلت می دهد سخت نمی گیرد به او فرصت می دهد و آسان میگیرد خداوند متعال سختیها و مشکلات دنیا و آخرش را آسان میکند.

کسی که پرده پوشی مسلمانی را می کند یا به مسلمانی که لباس ندارد لباس می دهد خداوند متعال پردپوشی او را در دنیا و آخرت می کند.

پیامبر می فرمایند (و الله فی عَون المُومِن، مادامَ المُومِن فی عَون اَخیهِ) خدا پیوسته یار و یاور بنده است تا زمانی اکه انسان یار و یاور خواهر و برادر مسلمانش باشد و یکی دیگر از حقوق این است که سعی کند به کسی اذیت و آزاری نرساند.

خدا اذیت و آزار مسلمان را دوست ندارد (لا يَحِلُّ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يُشِيرَ إِلَى أَخِيهِ بِنَظْرَةٍ تُؤْذِيهِ) حتی با یک نگاه کردن که ممکن است سبب اذیت و آزار مسلمان بشود جایزنیست، حرام است. (كُلُّ المُسِلمِ عَلَى المُسلِمِ حَرَام دَمُهُ وَمَالُه وَعِرضُه) مال و جان و آبرو و حیثیت مسلمان محترم است زیرا تعرض تعدی به هر یک از اینها قطعا حرام است هر مسلمان باید حافظ جان و مال برادر مسلمانش باشد.

 مسلمان برادر مسلمان است زیرا تقاضای این رابطه اخوت این است که جلوی ضرر و زیان برادر مسلمان را بگیرد در غیاب او حافظ جان و مال او باشد.

اینها حقوقی است که اسلام برای استحکام روابط اخوت اسلامی برای ما بیان کرده که به آن عمل کنیم تا جامعه اسلامی از هم نپاشد.

یکی دیگر از حقوق مسلمن بر سلمان دیگر این است که هیچ مسلمانی حق ندارد مسلمان دیگر را تحقیر کند یا او را تمسخر کند (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَى أَنْ يَكُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَى أَنْ يَكُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ) خدا هم به مردها و هم زنها میفرماید هیچ گروهی حق ندارد که نسبت به گروه دیگر تمسخر کند و هیچ گروهی از زنها هم حق ندارد (وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ) دنبال عیب جویی یکدیگر نباشید (لَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ) یکدیگر رابا لقبها و اسمهای زشتی که طرف ناراحت می شود صدا نزنید قرآن منع فرموده هم از استهزا کردن و هم عیب جویی و صدا زدن با القاب ناشایست.

اینها حقوقی است که شریعت اسلام به ما دستور داده که پای بند باشیم.

یکی دیگر از حقوق هر مسلمان بر مسلمان این است که سوء ظن نداشته باشد به مسلمان دیگر (یا ایها الذین آمنو اجتنبوا کثیراً مِن الظّن انّ بَعْضَ الظّنِ اثمٌ.) بسیاری از گمان های که به ناحق هست گناه است (وَلَا تَجَسَّسُوا) دنبال عیب جویی یکدیگر نباشید (وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ) غیبت یکدیگر را نکنید (أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ) آیا دوست دارید گوشت برادر مرده خود را بخورید. غیبت کردن خوردن گوشت برادر مرده خود است.

 پس غیبت کردن این قدر زشت است متاسفانه مابه آن توجهی نداریم بعضی ازگناهان را ما شاید اصلا گناه ندانیم یکی از همسران پیامبر فقط به پیامبر اشاره می کند که یا رسول الله قد فلانی کوتاه است چون مقام زنان پیامبر بسیار بالا است پیامبر به همسرشان فرمودند (لَقَدْ قُلْت كَلِمَة لَوْ مُزِجَ بِهَا الْبَحْر لَمَزَجَتْهُ) شما یک سخنی را بر زبان آوردید اگر همین سخن شما با اب دریا آمیخته میشد تمام آب دریا را تلخ میکرد.

چقدر سخنان را برزبان می آوریم و تصور نمی کنیم گناه است، بعضی ها میگویند که آنچه که ما در مورد فلانی می گوییم غیبت نیست واقعیت است ما حاضریم جلوی طرف هم بگوییم ای بی انصاف اگر از اسلام و شریعت مقدس اسلام اگاهی داری مطالبی که در یک شخص وجود دارد و گفتن آن در نزد دیگران این غیب است اگر شما مطلبی را بیان می کنید که در او وجود ندارد این تهمت است، بدتر از غیبت

 و یکی دیگر ازحقوقی که مهم است طبق فرموده پیامبر (ان يَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ يَهْجُرَ أَخَاهُ فَوْقَ ثَلَاثِن لَيَالٍ ، يَلْتَقِيَانِ ، فَيُعْرِضُ هَذَا ، وَيُعْرِضُ هَذَا ، وَخَيْرُهُمُ الَّذِي يَبْدَأُ بِالسَّلامِ) جایزنیست و حلال نیست برای هیچ مسلمانی که بیشتر از سه روز با برادر مسلمانش قهر کند او را ترک کند اگر از سه روز بیشتر شد و قهر بود و در همین حالت مرد پیامبرفرمودند ممکن است خدای نکرده به جهنم برود.

امروز عید است عید به معنی شادی کردن شریعت مقدس اسلام برای مسلمانان دو عید را تعین کرده است در مقابل ایادی که جاهلیت قبل از اسلام داشتند این دو روز برای شادی مسلمانان است پیامبر (ص) فرمودند (مَا عَمِلَ ابْنُ آدَمَ يَوْمَ النَّحْرِ عَمَلًا ، أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ مِنْ هِرَاقَةِ دَمٍ) در روز عید قربان هیچ عملی محبوب تر از قربانیکردن و ریختن خون قربانی نیست از پیامبر خدا سوال شد. این قربانی ها چیست (سُنَّةُ أَبِیكُمْ إِبْرَاهِیمَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ) این سنت پدر شما ابراهیم است حضرت ابراهیم (ع) یگانه فرزند محبوبش را که پس از سالها انتظار او را می کشید او را به قربان گاه به منی می برد چاقو و ریسمان را بر می دارد دست و پایش را میبند و چاقو بر حلقومش می کشد تا فرزندش را قربانی کند اما خداوند متعال حضرت ابراهیم را ازمایشمی کند می بیند پیامبری که حاضر است فرزندش را قربانی کند به چاقو دستور می دهد که حق بریدن حلقوم اسماعیلرا نداریحضرت ابراهیم هر چقدر چاقو را می کشند نمی برد عصبانی می شوند چاقو را بر سنگ می زند می بیند سنگ دو نیم میشود حضرت ابراهیم خطاب به چاقو میگویند ای چاقو تو سنگ را دو نیم میکنی اما حلقوم گوشتی اسماعیل را نمیبری این جمله ای که به فرمان خدا از چاقو شنیده شد چاقو در جواب حضرت ابراهیم میفرماید خدا به من می گوید نبر تو می گویی ببر، من چگونه نافرمانی خدا رابکنم که تو راضی بشوی (لا طاعة لمخلوق في معصية الخالق ) به همین خاطر مسلمان هیج گاه نباید عملی را انجام دهد که مخلوق راراضی کند خدا را ناراضی مسلمان هیج گاه نباید در زندگی عملی انجام دهد که خدا ناراضی شود.